Ons advies over goedbedoelde spookverhalen
Ons advies: neem alsjeblieft de goede tips van je ouders, ooms, tantes, vrienden en kennissen niet al te serieus. Van die goedbedoelde tips en adviezen word je meestal alleen maar zenuwachtiger…en wat is er van waar?
Hier een paar klassieke voorbeelden:
- “Je moet overdreven kijken.”
- “Volgens mij zak je de eerste keer toch altijd!”
- “Je moet van tevoren zeggen dat je heel zenuwachtig bent.”
- “Je moet altijd 5 tot 10 km boven de maximumsnelheid rijden, want de eerste keer dat ik gezakt was, reed ik te langzaam!”
- “Als je de spiegels wat naar boven kantelt, moet je overdreven je hoofd heen
en weer bewegen om goed in de spiegels te kunnen kijken.” “Dan ziet de examinator dat je kijkt”… - “Je moet grote oorbellen in doen.” “Dat leidt de examinator af”…
Uiteraard ontbreken de verhalen over de oorzaken van het zakken en de valsheid van de examinatoren niet:
- “Ik was gezakt omdat ik toevallig een keertje net even niet keek!”
- “Ze laten je toch zakken als er te veel kandidaten slagen.”
- “Ik ben gezakt omdat ik met file parkeren tegen de stoep stond!”
- “De examinator praatte expres tegen me zodat ik fouten ging maken.”
- “De examinator was chagrijnig en daarom liet hij/zij me zakken.”
- “De examinator liet me met opzet een straat in rijden waar ik helemaal niet in mocht!”
- “Ik was gezakt omdat ik mijn ruitenwisser vergeten was aan te zetten”
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele spookverhalen!
De personen die de tips geven of hun belevenissen vertellen, weten zeker dat die overeenkomen met hun werkelijke ervaring tijdens het examen. Maar vaak wordt van de nabespreking van het examen met de examinator maar weinig onthouden. Je hoort alleen het woord ‘geslaagd’ of ‘gezakt’. Als het woord ‘gezakt’ valt, zal je tijdens de daaropvolgende vijf minuten in een nare roes zijn. Dit is een logisch gevolg na dit slechte nieuws, dus daarom kun je de tips en verhalen van anderen beter niet te serieus nemen!
Klopt ons beeld van een examinator wel? En wat wil hij van je zien of juist niet?
Examinatoren zijn niet zo verschrikkelijk als ze vaak afgespiegeld worden. De examinatoren vinden het juist leuk wanneer er een examenkandidaat komt die wat talent heeft. Als ze zien dat je het motorrijden snapt, laten ze je met alle plezier slagen. Ze kunnen iedereen wel laten zakken als ze heel kritisch zijn. Tenslotte rijdt niemand vlekkeloos. Het is niet de bedoeling dat je een tien haalt, maar dat je een voldoende haalt. Dat wil zeggen, wanneer je op de stoep staat met file parkeren, of de motor afslaat, of je vergeet één keer te kijken, het heus niet direct een verloren zaak is, hetgeen de meeste mensen toch beweren.
Een examinator bekijkt het hele examen en niet één onderdeel. Je zakt nooit op één misstapje! Wij bereiden je goed voor, zodat je mentaal en fysiek lekker in je vel zit en daardoor je zenuwen beter de baas bent. Dan heb je een behoorlijke kans van slagen.
De rijopleiding is een zware opleiding en vergt veel tijd, inzet en doorzettingsvermogen. Het percentage kandidaten dat de eerste keer slaagt, ligt al 10 jaar landelijk rond de 45 procent.